همه میدانیم پارامتر های ورودی تابع را با دستور تابع وارد می کنیم و در حین تابع هیچ مقداری وارد نمی کنیم.پس در برنامه نوشته شده برای تابع از دریافت هرگونه مقدار و ورودی در حین اجرا باید بدور باشیم و همه ورودی ها را در اول برنامه در دستور function تعریف نماییم.
هیچ تابعی پی از اجرا جمله و یا علایم اخباری چاپ نمی کند. پس باید از چاپ نوشته های راهنما و... باید دوری کنیم و همه خوجی ها را باز در دستور function تعریف می کنیم.
خط اول هر برنامه تابعی بدین گونه نوشته می شود:
function output=name (input)
توابع له چند دسته تقسیم می شوند:
در پایان همه این دستورات دستور end استفاده می شود که نشان دهنده پایان چرخه است.
if....end
این تابع برای اجرای قسمتی از برنامه در صورت صادق بودن شرط وارد شده به کار می رود.
else در غیر این صورت
این دستور در داخل عبارت if استفاده می گردد و در صورتی که شرط وارد شده صدق نکند دستورات وارد شده اجرا می شوند.
elseif چند شرط همزمان
ممکن است در یک زمان چند شرط را همزمان و پشت سر هم وارد کنیم این کار را به وسیله elseif انجام می دهیم.
switch ...case ...end
برای تصمیم گیری در حالت های مختلف به کار میرود.
for ....end
این تابع برای تکرار عملیات به تعداد معین
while...end تکرار تا صادق بودن شرط
در این دستور دقیقا مانند if شرطی وارد می شود ولی نحوه کنترل روند برنامه بدین صورت است که تا وقتی که شرط صادق باشد دستورات داخل عبارت while تکرار خواهند شد.